Philippe Thuriot

Bach in Time

Bach in Time mag worden beschouwd als het opus magnum van Philippe Thuriot. Het is de culminatie van een vier-decennia-lange ontdekkingstocht doorheen een wijde variatie aan muziekgenres. Zijn muzikaal parcours is als het ware een slingerbeweging tussen klassieke muziek (barok, hedendaags) en jazz, ondulerend met lichte muziek. Een keuze maken tussen deze stijlen zou voor een artiest als Philippe een ware zelfverloochening betekenen. De kruisbestuiving tussen al deze muziekstijlen is dan ook een natuurlijke volgende stap in zijn carrière. In Bach in Time komen alle wegen van deze accordeonist samen. Thuriot laat zich in Bach in Time inspireren door Bachs orgelwerken en door zijn preludes en fuga’s voor klavecimbel. Ook de kleine werken uit Anna Magdalena Bach vormen een kiem tot iets nieuws. Er ontstaat een symbiose tussen Blackbird en 300 jaar oude muziek. Balkanmuziek ontspruit uit de Orkestsuite Nr 4 en in het bekende Air wordt nieuwe lucht geblazen, letterlijk. Bachs werken worden ontrafeld tot op het bot. Ze worden X-rays. En Philippe kleedt ze hierna weer aan op zijn eigen onnavolgbare manier. Bach in Time is een verrassend programma als eerbetoon aan ‘s werelds grootste muzikaal genie. Het is bij wijlen een poëtische trip, af en toe frivool, en daarna weer ernstig en sacraal, getuige het Argentijnse lied Alfonsina y el Mar, magistraal verweven met Wir setzen uns mit Tränen nieder uit de Mattheuspassie. Boven alles is Bach in Time een spannend muzikaal avontuur met pulserende vaart. Een tot in trance ondergedompelde muzikale wereld waar je niet onaangeroerd uitkomt.

Improvising on Bach is as playing a trick on the theories of Bohr, Einstein or Hawkins. Say Bach and you say ‘perfection of music’, no changes needed/Bach’s music is perfect, complete and needs no changes. Anyway, that was the general thinking … Improvising on Bach’s music was for several years in the back of my mind, like a dormant volcano. But before coming out with this/But before I would take Bach’s music and use it to create music with freedom, one must master Bach’s music to the letter. Bach’s idiom was thé source of inspiration to combine contemporary idioms to music of more than 300 years. The result : a varied programme , taking Bach’s music in unexpected directions. Unraveling The Prelude in c, only the chord structure remains, constructing something else … a bit similar to combining a classified baroque façade with a modern building. The Choral from the ‘Matthäus-Passion’ becomes a nostalgic “song”, the Badinerie  turns into Balkan music, a Minuet gets an Argentinian touch and a Gique is like an Irish Jig on a diatonic accordion. Briefly, Bach’s oeuvre is the starting point, the improvisations are like X-rays, they reveal the core of Bach’s greatness.